2 Zestaw znaczników morfosyntaktycznych

(Autor: Adam Przepiórkowski; ostatnia modyfikacja: 2 października 2011)

Każdy znacznik morfosyntaktyczny jest ciągiem wartości rozdzielonych dwukropkami, np.: subst:sg:nom:m1 dla segmentu chłopiec. Pierwsza wartość, np. subst, określa klasę gramatyczą (por. p.2.2), następne zaś, np. sg, nom i m1 wartości odpowiednich dla tej klasy kategorii gramatycznych (por. p.2.1).

2.1 Kategorie gramatyczne

Poniższa tabela przedstawia repertuar kategorii gramatycznych używanych w Narodownym Korpusie Języka Polskiego.

2.2 Klasy gramatyczne

Zasięg tradycyjnych części mowy, takich jak czasownik, rzeczownik, liczebnik czy zaimek, jest nieostry i przez to kontrowersyjny: czy tzw. odsłowniki, tj. formy typu picie i palenie, to czasowniki (posiadają kategorię aspektu, są regularnie powiązane z formami czasownikowymi typu pić i palić), czy też rzeczowniki (odmieniają się przez przypadek, posiadają słownikową kategorię rodzaju)?, czy piąty to liczebnik (na to wskazuje semantyka), czy też przymiotnik (na to wskazuje odmiana)?, czy taki to zaimek (semantyka), czy przymiotnik (odmiana)?

W Narodowym Korpusie Języka Polskiego klasy gramatyczne rozumiane są morfosyntaktycznie są one oparte na pojęciu fleksemu, będącym pojęciem węższym od terminu leksem.

Poniższa tabela zawiera przybliżoną charakterystykę morfoskładniową wszystkich klas fleksyjnych przyjmowanych w niniejszym tagsecie. Symbol ⊕ oznacza, że dla danej klasy fleksyjnej dana kategoria gramatyczna jest morfologiczna (fleksemy należące to tej klasy zwykle „odmieniają się” przez tę kategorię), zaś symbol ⊙ oznacza, że dana kategoria jest słownikowa (wszystkie formy dowolnego fleksemu należącego do tej klasy mają tę samą wartość tej kategorii, choć mogą to być różne wartości dla różnych fleksemów, jak w wypadku rodzaju rzeczowników).

Poniższa tabela zawiera informacje o formach podstawowych dla poszczególnych klas fleksyjnych, a także skróty nazw klas fleksyjnych używane w korpusie.